Stage!

Een nieuw blog! Er werd al veel om gevraagd, maar nu komt hij er dan echt!
Ik ga proberen om verder te gaan waar ik was gebleven, maar ik zag dat het toch al weer langer geleden was, dan ik dacht! En ook al is het maar een week, ik heb toch behoorlijk wat beleefd!

Allereerst een paar foto's van ons appartementje:

Het vorige blog dat ik schreef, was op woensdag 15 maart. Eigenlijk hebben we in de dagen daarna lekker rustig aangedaan en de winkels in de nabije omgeving verkent. We hadden toen nog geen fiets, dus echt makkelijk verplaatsen gaat nog niet. Ondertussen hebben we er 1 en vanaf a.s. dinsdag hopelijk 2!

Op donderdag hadden we besloten dat we wel iets meer van de stad wilden zien en we besloten
buiten de deur een hapje te gaan eten. Maar om in de stad te komen, moet je natuurlijk met de bus! Wat al een hele belevenis was! Van onze bovenbuurvrouw (de verhuurster, Hèlen), hadden we gehoord hoe de bus werkte. Wij naar de grote straat gelopen en wachten op de bus. Er rijden hier oude Isuzu bussen (Google is your best friend! ;)). Deze zijn beplakt met stickers en teksten. De bus zat al aardig vol en wij kropen het kleine busje in. In het gangpad zijn soort uitklapstoeltjes, die worden gebruikt als de normale stoelen vol zitten. Je zit dan eigenlijk bij je buren op schoot. Voor ons was dit gelijk de eerste keer het geval! Nog een leuk feitje, de bus gaat wanneer hij vol is, je weet dus nooit hoe lang het duurt voordat de bus komt. Doordat we niet wisten waar we uit moesten stappen en een man naast ons vertelde dat we gewoon bij het eindpunt uit moesten stappen, kwamen we in een beetje eng buurtje terecht (als het donker is dan, wat het op dat moment was). Ons plan was om een restaurantje op te zoeken waar Nederlanders waren, zoals 't Vat of Zus&Zo. Helaas waren we hier niet bij in de buurt. Na een tijdje te hebben gelopen, hebben we de weg gevraagd en zijn we snel terug gegaan naar een veiligere buurt en gaan eten bij 'De Waag'. Dat is een aanrader! Het eten was super lekker en de bediening heel vriendelijk! Daar gaan we vaker heen!

Op zaterdag hadden we het plan gemaakt om te gaan zwemmen! We waren wel toe aan iets verkoeling. Lauri had een zwembad in de stad opgezocht en hup, wij met de bus die kant op! Zo konden we gelijk wat meer van de stad zien! De eerste fotootjes zijn geschoten en snel daarna kwamen we bij het zwembad aan. Heerlijk om lekker in dat water af te kunnen koelen! Omdat het hier snel donker is, 7 uur/kwart over 7 is het echt helemaal donker, zijn we op tijd bij het zwembad weg gegaan. We wilden namelijk nog wat van de stad zien. Vlak bij het zwembad zat Zus&Zo en de Palmentuin! Eerst hebben we Zus&Zo even bekeken, dan weet je waar je naar toe kan ;) en daarna besloten we De Palmentuin te bezoeken! Daar aangekomen, bleek deze bijna helemaal verlaten. Toch zijn we er maar ingegaan en daar hadden we geen spijt van! Wat ongelooflijk mooi was dat! Het was er helemaal stil, je bent helemaal afgesloten van de stad om je heen en het enige wat je hoort is de wind, de wind door de bladeren en vogels. Verder voel je half de zon en half de schaduw over je heen. Ik heb hier wel even staan te genieten!

De Palmentuin!

Nu zijn we echt in Suriname ;)!

Daarna zijn we verder gelopen, want in de buurt moet ook ergens het I 💗 SU beeld! Hier zijn we natuurlijk mee op de foto geweest! Er werden op dat moment ook trouwfoto's gemaakt, dus we konden gelijk de bruid en bruidegom even bekijken. Verder kwamen we op dat moment een groep Nederlandse verpleegkundigen tegen. Zij waren hier op vakantie en werden rondgeleid door Surinaamse verpleegkundigen! Hier hebben we gezellig even een praatje mee gemaakt! Daarna snel terug naar de bus, want het was al laat en zou snel donker worden. Als het donker is, is het eigenlijk niet zo veilig meer op straat. Er wordt dan ook geadviseerd, om je dan niet meer op straat te begeven, tenzij je een taxi pakt bijvoorbeeld. We hebben wel een tijd op de bus moeten wachten, maar gelukkig waren we net op tijd thuis!

En toen stage!
Maandag was het dan zover! Om 10.00 uur hadden we een afspraak. We kregen een korte introductie, rondleiding, gelegenheid tot vragen en als laatst hebben we het personeelshandboek ingelezen. Dit was wel heel veel informatie tegelijk dus na het lezen van het personeelshandboek zijn we rond 14.00 uur naar huis gegaan.
Dinsdag was onze eerste volle dag. Deze eerste 2 weken zouden voornamelijk in het teken van observatie staan. In de ochtend hebben we dossiers ingekeken, om zo meer te weten te komen over de kinderen in het tehuis. De kinderen hebben een vast routine. Rond 5.00 uur ?! 's ochtends worden zij gewekt. Na te hebben gebaad en gegeten, kijken ze tv, tot ze rond 7.00 uur naar school gaan. Om half 1/1 uur, worden zij weer opgehaald. Ze gaan weer baden en rond 14.00 uur gaan ze eten. Daarna doen ze hun corvee en hebben dan van half 3 tot half 4 hun rustuurtje. Hierna doen ze hun huiswerk tot ong. 17.00. De kinderen mogen daarna gaan spelen tot hun avondeten. Na het avond eten gaan ze baden en kijken ze tv tot het bedtijd is.
Voor ons verliep dinsdag gelijk anders. Het rustuurtje werd overgeslagen en er was eigenlijk geen structuur in wat de kinderen gingen doen. Dit zorgde ervoor dat het één grote chaos was die dag. Niet echt een hele goede indruk voor mij.
Gelukkig gingen woensdag en donderdag al beter. Wel wennen hoor, die cultuur. De opvoeding is hier een stuk autoritairder dan in Nederland. Zo word ik bijvoorbeeld aangesproken met juffrouw Naomi. Verder wordt er door de begeleidsters nog wel es geschreeuwd tegen de kinderen. Ik merk al wel dat de kinderen in hele strakke lijnen worden gehouden. Aan de ene kant goed, deze kinderen hebben echt grenzen nodig, aan de andere kant mogen bepaalde dingen een stuk soepeler naar mijn mening. Ik ben erg benieuwd hoe dit de komende weken gaat! Wat mij verder opviel is dat de kinderen je heel erg uittesten, maar ook erg snel aan je hechten. Als wij naar huis toe gaan, moeten we bijvoorbeeld eerst een hoop knuffels uitdelen. Ook als de kinderen ons 's middags voor het eerst zien, moeten er eerst een aantal knuffels uitgedeeld worden!
Een erg mooi momentje deze week vond ik, dat ik dinsdag en woensdag een meisje had geholpen met het maken van haar huis- en strafwerk. Ik had woensdag met haar afgesproken dat ze donderdag goed haar best zou doen en geen strafwerk zou krijgen. Toen zij donderdag thuis kwam, liep ze gelijk blij naar mij toe en zei: 'juffrouw, juffrouw, ik heb geen strafwerk vandaag!'. Dat maakt dan toch echt je dag!
Op de stage lopen naast Lauri en mij, nog 4 stagiairs. 2 Nederlanders en 2 Belgen. 3 daarvan heb ik al veel meegemaakt. Dit zijn erg leuke meiden. Donderdag wordt er tussen de middag bij een restaurantje/afhaalpunt dichtbij stage, eten gehaald. Dit wilde ik ook wel proberen! Ik heb dus mijn eerste Surinaamse maal al gehad! Namelijk Saoto soep! Dat is een soort kippenbouillon, met een gekookt eitje, kip, taugé, gefrituurde uitjes/aardappelstokjes en een soort kroepoekstokjes. Daarbij zit dan ook nog witte rijst. Erg lekker!
Donderdag middag hebben we een gesprek op stage gehad met de stagiairs en onze begeleidster. Hierbij zijn wel een aantal vragen rondom de stage ontstaan. Ik hoop dat deze in de komende weken toch niet gegrond blijken te zijn, maar we gaan het zien!

Donderdag avond zijn we voor het eerst uit geweest! We zijn naar Havana geweest, een club waar veel Nederlandse studenten komen. Erg leuk vonden wij! Hier gaan we zeker vaker heen! Door het tijdsverschil was het zo dat op het moment dat ik ging slapen, iedereen in Nederland al weer wakker/aan het werk was. Wel erg grappig om mee te maken!
Vrijdag hebben we lekker rustig aan gedaan! We zijn bijgekomen van de stage week en dit hebben we natuurlijk lekker zonnend gedaan!

Gisteren vonden wij het tijd om weer op stap te gaan. Het plan was om de winkels van Paramaribo te bekijken! Op stage moeten we namelijk een lange broek of rok/jurk tot minstens op de knie aan. Hier hebben we niet zoveel van bij ons, dus er moet wat bij komen! 's Avonds hadden we een afspraak met de 2 Belgische stagiairs, Lisa en Joni, om te gaan uit eten bij Zus&Zo. We besloten om in de namiddag de stad in te gaan, zodat we daarvoor nog lekker in de zon konden zitten.
Toen we naar de grote weg liepen voor de bus, werden we klemgereden door een auto. Toen we opzij keken, bleek het de zus van Hèlen, een nicht en een nichtje te zijn. Ze vroegen of we mee wilden rijden naar de stad. Daar hebben we geen nee tegen gezegd! Toen we in de auto onze plannen vertelden, zeiden ze dat de winkels op zaterdag al om 12.00 uur sluiten en we dus voor niks richting de stad zouden gaan. We konden wel met hun mee. Zij zouden over de bekende brug gaan, Jules Wijdenboschbrug, richting Commewijne. Op de brug heb je een heel mooi uitzicht over Paramaribo en over de Surinamerivier, met daarin het wrak de Goslar. Wat in de 2e wereldoorlog, door de Duitsers tot zinken is gebracht. Een stukje geschiedenis: Dit was een Duits schip, de Nederlanders lieten alle Duitse schepen zinken in hun koloniën, toen bleek dat Duitsland in oorlog was met Nederland. De Duitsers waren de Nederlanders alleen voor en lieten hun eigen schip zinken.

Jules Wijdenboschbrug

De Goslar

Aangekomen in Commewijne, zijn we gestopt om daar de Surinaamse vrucht Ramboetan, te proeven en te kopen! Het lijkt op een lychee en het smaakt erg lekker! Daarna zijn we naar een kennis van deze Surinaamse Dames gereden. We werden hartelijk verwelkomt en het was geen enkel probleem dat we zo mee waren gekomen! We hebben het land van deze mevrouw gezien. Zij verbouwt erg veel fruit en groente. We hebben alles mogen proeven en alles is aan ons uitgelegd. Veel geleerd dus! We hebben nog kokoswater gekregen en voordat we gingen kregen we Saoto soep! Wat een gastvrij land is Suriname zeg! Het was geen enkel probleem dat we meegekomen waren en we moesten snel nog maar een keer terug komen. Na deze gezellige en anders dan geplande middag, zijn we afgezet in de stad en hebben we met Lisa en Joni gegeten bij Zus&Zo.

Ramboetan

Een deel van het land van de kennis

Saoto soep! (Deze is zonder ei)

 Vandaag zijn we naar de kerk geweest! Hèlen heeft ons meegenomen naar een kerk in de buurt. Het was de Gemeente Gods Rainville Family Worship Center. We hebben niet de hele dienst meegemaakt, deze duren namelijk erg lang, maar het was ontzettend gaaf! Erg mooi om mee te maken en om te zien hoe hartelijk deze mensen zijn! Bij binnenkomst moesten we aangeven dat we voor het eerst in deze kerk waren. Je kan het al raden, tijdens de dienst werd ik even voorgesteld en één voor één mochten de nieuwe gasten gaan staan! We besloten tijdens het groet moment weer naar huis te gaan. Toen we buiten stonden, werden we zelfs nog na gerent door een meneer omdat hij ons graag gedag wilde zeggen. Erg leuk!
Verder was het vandaag een rustig dagje! Ik heb nog een aantal dingen voor school gedaan en dit blog geschreven! Wat een hele klus was, gezien de lengte!

Ik hoop iedereen weer wat bijgepraat te hebben! Tot de volgende keer en veel leesplezier!